Hryllingur stríðs - hefur aukið áreiti og gagnsæi deift tilfinningu einstaklingsins fyrir óhugnaði stríðsreksturs?

Fyrir rúmum 50 árum varð ein ljósmynd („Napalm Girl“ Kim Phuc) m.a. þess valdandi að endalok  voru bundin á hörmulegan stríðsrekstur í Víetnam. Alveg sláandi mynd sem festist í huga mér sumarið 1972 þegar ég opnaði fréttablaðið TIME, í óleyfi, á skrifstofu pabba. Ein ljósmynd, frá ljósmyndaranum Nick Ut, hafði sannarlega mögnuð alþjóðleg áhrif til góðs fyrir 50 árum. Getur ein ljósmynd haft slík alþjóðleg áhrif á mannshugann í dag? Getur það verið að hugur mannsins eigi erfiðara með að vinna úr og bregðast við tilfinningum óhugnaðar gegn hryllingi stríðsreksturs eftir því sem umfang og áreiti af þeim toga eykst? Fyrir aðeins 50 árum var upplýsingafræði almennt sem sandkorn í þeim ólgusjó sem hellist yfir heimsbyggðina í dag úr öllum áttum og miðlum. Já, lítið veit ég. Þetta hugflæði kom í hugann við að sjá FB-vin á ferðalagi á nálægum slóðum og í ljósi stöðunnar í heimsþorpinu almennt.